Έχουμε ακούσει διάφορες ιστορίες για σχέσεις που τελειώνουν εξαιτίας κάποιου τρίτου προσώπου. Για ένα άτομο δηλαδή που μπήκε ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Όταν ακούμε μία τέτοια είδηση, αμέσως νιώθουμε θυμό γι’ αυτό το άτομο. Μια απάθεια. Αν όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται; Έχουμε κάτσει ποτέ να σκεφτούμε τις πραγματικές αιτίες που μπορεί να έχει μπει μέσα σε μία σχέση ένα τρίτο πρόσωπο; Σπάνια. Ίσως γιατί βολεύει να είναι το εξιλαστήριο θύμα. Το μόνο άτομο στο οποίο θα μπορούν όλοι να κατηγορήσουν και να αποδώσουν ευθύνες.
Η αλήθεια είναι πως έχω βιώσει πως είναι να είσαι το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση. Το βίωνα για περίπου 6 μήνες. Όχι, δεν ήμουν εγώ το τρίτο πρόσωπο, αλλά ο καλύτερος μου φίλος. Άθελα του αλλά έχει υπάρξει. Όλα ξεκίνησαν περίπου το προηγούμενο χειμώνα. Ήταν μια συνηθισμένη Τρίτη όταν κανονίσαμε με τα παιδιά να βγούμε για ένα ποτό. Στην παρέα έτυχε να ήταν και μια κοπέλα που εμείς την βλέπαμε για πρώτη φορά. Μόλις την είδε ο φίλος μ είπε πως έμοιαζε με "άγγελο". Ήταν όντως αρκετά όμορφη. δεν έχασε την ευκαιρία κ την πλησίασα αμέσως ... Σε λίγη ώρα τη είχε πείσει να βγούνε οι δυο τους για καφέ μία από τις επόμενες μέρες. Δύο βδομάδες μετά ήταν μαζί.
Τις πρώτες εβδομάδες όλα ήταν μια χαρά. Δεν βρισκόντουσαν κάθε μέρα, αλλά αυτό έκανε πιο έντονη την επιθυμία για να δει ο ένας τον άλλον. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε ο φίλος μου. Όταν συναντιόντουσαν αυτή επιθυμούσε να πηγαίνουν σε απόμερα μέρη μακριά από τον πολύ κόσμο. Αυτός το δεχόταν γιατί το θεωρούσε ένα είδος ρομαντισμού που βγάζουν καμιά φορά οι γυναίκες. Δεν ήξερε όμως την πραγματική αιτία.
Όποτε την έπαιρνε τηλέφωνο του μιλούσε διαφορετικά. Όχι με αυτή την γλυκιά και γεμάτη χαρά φωνή που του μιλούσε όταν ήταν οι δυο τους. Αυτός τυφλωμένος από έρωτα δεν έδινε σημασία. Έτσι κύλησε ο πρώτος μήνας. Μέχρι που ήρθε η μέρα και έμαθε όλη την αλήθεια.
Ήταν το πρώτο Σάββατο του Αυγούστου όταν είχαμε βγει με το φίλο μου και πήγαμε να πιούμε ένα ποτό σε ένα club της πόλης. Μόλις μπήκαμε στο μαγαζί την είδαμε και αυτήν. Ήταν μαζί με κάποιον άλλον. Ο φίλος μου πήγε να της μιλήσεις, αλλά αυτή τον έδιωξε και του είπε πως θα έρθει στη παρέα μας σε λίγο. Δεν ήρθε όμως ποτέ! Την έπαιρνε τηλέφωνο όλο το βράδυ. Τίποτα. Δεν το σήκωνε.
Η κλήση σας προωθείται….
Μετά από μερικές μέρες απουσίας του έστειλε ένα μήνυμα πως είναι σε σχέση εδώ και 4 χρόνια. Όλο αυτό που είχανε ήταν απλά μια περιπέτεια για αυτήν και τίποτα παραπάνω. Μια περιπέτεια στην οποία ήρθε ο καιρός να μπει ένα τέλος. Ο φίλος μου στην ανάγνωση του μηνύματος έχασε την γη κάτω από τα πόδια του. Τα μάτια του δάκρυσαν. προσπαθούσε να καταλάβει για ποιο λόγο τον έμπλεξε σε αυτό το παιχνίδι.
Το μόνο που ήθελε ήταν να την δει και να της ζητήσει εξηγήσεις. Μετά από πολλές κλήσεις και μηνύματα αποφάσισαν από κοινού να βρεθούν για τελευταία φορά. Αυτή του έθεσε δύο όρους: Ή να τελειώσουν εδώ ή να συνεχίσουν να είναι μαζί, αλλά σε ελεύθερη σχέση.
Ο φίλος μου όμως δεν ήταν τόσο δυνατός. Ήξερε ότι δεν ήταν σωστό, αλλά δεν μπορούσε να φύγει. Είχε δεθεί μαζί της και δεν γινόταν να την αφήσει. Τα χείλη του φώναζαν δυνατά φεύγω μα αυτό που ακουγόταν ήταν η σιωπή. Πίστευε ότι ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον μπορέσει και την κερδίσει ολοκληρωτικά. Ότι θα είναι μόνο δική του. Μόνο για αυτόν.
Δέχτηκε…
Δέχτηκε να την βλέπει συγκεκριμένες ώρες και σε απόμερα μέρη… Δέχτηκε να ξυπνάει πάντα μόνος… Δέχτηκε να μην μπορεί να την παίρνει τηλέφωνο όποτε θέλει για να της πει απλά ένα σ’ αγαπώ… Δέχτηκε να τη μοιράζεται με έναν άλλον άντρα… Δέχτηκε να κανονίζει την δικιά του ζωή σύμφωνα με τα δικά της θέλω..
Αυτό κράτησε περίπου για ένα μήνα. Μετά επιτέλους κατάλαβε ότι δεν πήγαινε άλλο. Δεν ήταν αυτό που είχε ονειρευτεί να ζήσει μαζί της. Δεν άντεχε να έρχεται πάντα δεύτερος. Ζούσε σε μια αόρατη φυλακή. Βρήκε τελικά τη δύναμη και έβαλε μόνος του ένα τέλος σε όλη αυτή την ιστορία.
"Πόνεσα και έκλαψα πολύ, αλλά τώρα είμαι καλύτερα", ήταν τα λόγια του..
Αυτός που πονάει περισσότερο είναι αυτός που εισέρχεται σε μια σχέση. Γιατί ζει μέσα στην αβεβαιότητα. Είναι καταδικασμένος να μένει πάντα μόνος και παραγκωνισμένος… Σε μια σχέση για να υπάρξει τρίτο πρόσωπο φταίει το ζευγάρι και όχι αυτός που εισέρχεται. Γιατί αν βρει την πόρτα κλειστή απλά θα προσπεράσει. Όταν ανάμεσα στο ζευγάρι δεν υπάρχει επικοινωνία ή όταν δεν μοιράζονται πράγματα και στιγμές από τη καθημερινή ζωή ή όταν νιώθουν πως δεν δίνει χαρά και ενδιαφέρον ο ένας στον άλλον, τότε πολύ πιθανό είναι να υπάρξει τρίτο πρόσωπο. Όταν δεν υπάρχουν όλα αυτά τότε η πόρτα είναι ανοιχτή για κάποιον "περαστικό". Αυτό που δεν πρέπει να αφήσουμε είναι η σχέση να καταλήξει να είναι μια ρουτίνα. Γιατί τότε η σχέση έχει τελειώσει, απλά οι πρωταγωνιστές δεν το έχουν καταλάβει ακόμα…!! Πηγή : city life
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου